Weer een update over het Corona virus

Op 23 februari heb ik een update over het corona virus geplaatst. Inmiddels zijn we meer dan een maand verder en de impact is nu een wereldwijd fenomeen.

Ik zie op het NOS journaal hoe de mensen in Nederland hetzelfde lot ondergaan dat ik en Tineke hier in China ondergingen in januari en de daarop volgende maanden. Daar waar China nu de wonden likt, blijkt het hier allemaal minder dramatisch te zijn dan in de rest van de wereld. Het normale leven komt hier weer op gang. Winkels en publieke plekken zijn weer geopend. Het aantal besmetting is nagenoeg tot nul gereduceerd. Maar nu ondervind ik hier de gevolgen van de impact in de rest van de wereld. Naast het persoonlijke ongemak dat ik het land niet uit kan omdat Nederland mij niet toelaat, kan Tineke nu niet meer naar China komen omdat de grenzen geheel dicht zijn gegaan voor buitenlanders in China. Tineke heeft een visum en kan normaal onbeperkt China in en uit, maar China heeft nu de grenzen op slot gegooid, zelfs voor buitenlanders met een permanente “residence status” zoals wij.

Dat maakt de situatie nog onzekerder op het moment. We weten nu niet wanneer wij elkaar weer kunnen zien. Dat is moeilijk omdat je in onzekerheid leeft, maar het is nu even niet anders. Dagelijks bellen we elkaar via WeChat video call, maar dat is toch heel anders dan samen te zijn.

Naast de persoonlijke impact is er ook de zakelijke impact goed merkbaar. Onze bedrijven zijn allemaal afhankelijk van de luchtvaart. Vliegtuigmaatschappijen zetten hun toestellen massaal aan de grond en daarmee wordt het onderhoud dus ook vooruitgeschoven. Onze klanten zijn wereldwijd gevestigd maar gezien de uitbraak in de gehele wereld levert ons dat nu geen voordeel op. De fabrieken in Brazilië en USA zijn geheel stil gevallen. De werknemers zijn naar huis gestuurd. De fabriek waar ik werk in Xiamen is nog wel productief maar binnen een paar weken vallen we helemaal stil. We hebben nu nog maar 25% van het normale werk aanbod. Het ziet er somber uit maar we proberen nu te overleven. Alle investeringen zijn stopgezet en onze nieuwe fabriek in Xi’an, China is van de baan. Tijdelijke contracten worden niet verlengd en gedwongen ontslagen zijn onvermijdelijk.

Ook voor mij is dit nu een zware tijd. Je moet goed personeel laten gaan en dat is verschrikkelijk. Dagelijks buigen we ons over de financiële gegevens en onze verkopers werken dag en nacht om te kijken of we openstaande facturen kunnen innen en nieuwe opdrachten kunnen bemachtigen.  Een zware tijd  maar het is mijn verantwoordelijkheid om het bedrijf door deze moeilijke periode heen proberen te  loodsen.  Het is niet geheel ondenkbaar dat we het als bedrijf niet gaan redden. De gesprekken met de aandeelhouders hieromtrent zijn niet eenvoudig. Zij willen hun kapitaal veilig stellen maar ik kijk mijn werknemers in de ogen en weet wat hun te wachten staat.

Toch wil ik dit verhaal afsluiten met iets positiefs uit China. De zomer is hier in aantocht en de weekenden zijn voor mij nog heel kostbare momenten. De warmte van de mensen en de schitterende omgeving geven mij veel plezier. Ik geniet er nog elk weekend van. China is een prachtig land wat heel veel moois te bieden heeft. Maar een coronavirus heeft nu de wereld in zijn greep en daar kan zelfs China niets aan veranderen.

Hopelijk kan ik in mijn volgende update wat meer positieve zaken melden……